[vc_row row_id="" column_padding="" max_width="" vertical_center="" enable_parallax="" parallax_speed="0.5" bg_video_src_mp4="" bg_video_src_ogv="" bg_video_src_webm="" bg_video_overlay_color="" mouse_scroll=""][vc_column animation="" skrollr="" skrollr_speed="100" full_height="" enable_parallax="" parallax_speed="0.5"][vc_column_text]

Çevrenizdeki insanların gelişiminizde ne kadar rol oynadığını, onların sizi ne kadar çok etkilediğini ve olumlu/olumsuz hangi yöne çektiğini, eğer fark edebilirseniz değiştirebildiğiniz bir hayatta yaşıyoruz. Bunun için tam olarak neler yapabildiğinizi fark etmeniz gerekiyor.

Ya da neleri istemediğinizi.

Aslında bu cümlelere başlayış amacım, beni uzun süredir rahatsız eden bir konunun artık dışa vurumu olarak yansıdığını söyleyebilirim. Çünkü sosyal/iş çevrenizdeki pozitif yapı sizi olumlu yönde ilerletirken, negatif yapı sizi her seferinde daha da aşağıya çekmeye çalışıyor. Bu yüzden yapışıp kaldığınız durumdan, bir türlü kalkamıyorsunuz. Eğer ki zaten bunu başarabiliyorsanız ufkunuzun çok fazla açık olduğunu söyleyebilirim.

Kendimden örnek vermek gerekirse, uzun yıllardır yaptığım işlerde kendimi “oldu bu” şeklinde hiç göremedim. Bunun içinde çok fazla mükemmelliyetçi tavır ve benim o kısma hala ulaşamadığım (belki de bu anlayış yüzünden hep onu arayacağımı düşünmek hatalı olmaz) gerçeği, biraz da kendini yetersiz hissetme durumu. Yıllar geçtikçe geriye dönüp baktığımda bunu detaylıca düşünürken, hatta ben gereksiz yere çok düşünüp kendimi engellemişken, insanların bir yere gelebildiklerini gördüm. Sadece özgüvenle. Bunun eksikliğini biraz özgüvene bağlamak hatalı olmaz ama mütevazilikle özgüven arasında çok fazla sıkıştığım için o çizgiden kurtulmam pek mümkün olmadı.

Yazının başında değindiğim çevresel faktörse burada devreye giriyor. Sizi pohpohlayan insanların arasında kalırsanız çok çabuk kaybolursunuz. Fakat sizi pohpohlamadan iyi olduğunuzu görüp destekleyen insanların arasında olursanız o zaman durumunuz çok daha farklı oluyor. Çünkü ayaklarınız yere sağlam basıp, eleştirilerden ders çıkarabiliyorsunuz. Ha, eleştiri var eleştiri var o ayrı konu. Bu da hepimizin sıklıkla yaşadığı bir durum. Örneğin çevremde aslında çok başarılı olabilecek birkaç insan varken, özgüven eksikliği ile gereksiz pohpohlanma arasında sıkışıp kalıp, sıçrayamayan insanlar da var. Bu aslında en büyük sıkıntı.

Geçtiğimiz günlerde bu konuyla ilgili durum başıma geldi desem yanlış olmaz. İnsanlar hayatlarındaki hayaller ve beklentiler o kadar düşmüş ki, karşısındakini de o kısma çekmeye çabalıyor. Aslında içsel olarak bu anlamdaki sıçrayışımı 4 sene önce bir olayda yaptım. Sonrasında çok fazla yukarı çıkamadığımı görsem de ikinci sıçrayışımı askerliğim sırasında yapabildim. Sanırım hayatımdaki en güzel dostluğumu, arkadaşlığı ve sevgiyi buldum. Ruh eşimi. Ve bunu neden özellikle belirttiğimi söyleyeyim.

Hayatınızdaki insanlar sizi yukarı ve aşağı yer değiştirebilir söylemiştim. İşte hayatınızın tam merkezindeki insan veya bu örnekte kadın, sizin hayatınızı tamamen pozitif yönde değiştirebiliyor. Çünkü gerçekten duygusal bağlamdaki sevgi çok farklı yönde olsa da, insani anlamdaki sevgi o insanları gerçekten farklı kılıyor. Geriye dönüp baktığımda geçmişimde onun gibi pozitif olamadığımı görüyor ve eksiklerle yaşanan negatif yaşantının eksik kalabildiğini görebiliyorum. Belki bulunduğum iş, kariyer noktalarından farklı bir noktada olabilirdim. Ama şimdi şunu düşünebiliyorum.

Neden şimdi olmasın?

Çevrenizdeki insanların olumlu olmasına gayret gösterin, belki de onlara sizin yol göstermeniz gerekebilir. Çünkü olumsuz insanlar, sizin hayatınızdan günler, haftalar, aylar belki de bir ömür çababiliyor. Hayallerinizi destekleyen, yaptıklarınızı doğru yönlendirebilen, hayata adım attığınızda arkanızda durabilen dostlar edinin. Çünkü unutmayın, onlar pozitif olursa attığınız adımlar, şimdi olduğundan çok daha sağlam olabilir. Ben hayatımdaki kadının bana kattıklarıyla son 1,5 sene de bunu fazlasıyla öğrendim. Eksik olduğumu düşündüğümde bana yol gösterdi ama eksiklerimin de olmadığını ya da kolayca kapatılabileceğini gösterdi. Belki onun sayesinde artık daha büyük hayaller kuruyor ama onunla birlikte daha sağlam basarak yürüyorum.

Hala küçük bir çocuk gibi, büyük hayallerim var. Bunlardan bir kısmını gerçekleştirdim, daha fazlasına yürüyorum. Belki yapmak istediklerimi yapabilir ve hayatımı tamamıyla değiştirebilirim.

Kim bilir, artık nasıl olacağını zaman gösterecek.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]